De tuin (3)
De Tuin (3)
Gina :
En deze herfst is een nieuw seizoen.
De nieuwe energie is hier.
De nieuwe tijd is nieuw,
Luk :
Er is een nieuw seizoen begonnen, midden in
het groeien. Een pijn als weeën, een laatste strijd,
een onbegin. Een sfeer van primaire tijd, van
iets wijd dat dichter komt, vleugen van vleugels en
waden in onpeilbaar water. Onmetelijk
klein zijn, een strijkende wind als een verzuchting.
Er herbegint iets dat zaken weer als nieuw
bekijkt, anderzijds beluistert, het diepe wordt
gezien voorbij de bloesem, nabij de vruchten,
een ruimte erkend of reeds herkend. Ontspannen
achterwaarts bewegend, intens gebeurend en
onverwachtend, zichzelf verwonderend, stijgend.
Het zelf wordt verhoord door te verzinken in een
niets meer doen zonder iets ongedaan te laten.
Er is een nieuw seizoen begonnen, midden in
het vloeien. Een schurend schroeien, verre stemmen
nabije zielen. Onbedacht beleven, trouw
aan een wetend liefde zijn, voelbaar hervonden
sereniteit : de ontdubbeling van jij en
ik, het weten dat wij hetzelfde anders zijn.
Luk Heyligen :
Nieuw seizoen.