Over potentiëlen, relaties en conflicten

Over potentielen, relaties en conflicten.

 

Zoals een moeder naar haar kindje kijkt, voelt, luistert… (.. fel van blik en ….)

zo volg ik bewegingen van denken en voelen zoals ze gebeuren.

Ik ervaar hoe ze zich tussen mij en de ander plaatsen.

Ik schrijf hen uit – gebundeld in mezelf als mezelf.

Naast alle reactiviteitspatronen zijn gedachten en drives over ‘mezelf’ verbeteren of ‘de ander’

verbeteren, helpen, opvoeden, tot inzicht brengen,…..ook mindconstructies die we maar

beter loslaten.

 

 

 

 

Mensenkennis

 

Fel van blik en zacht van hart kan je de mensen zien

zoals ze zijn. Zoals ze nu zijn, zijn ze niet zoals

je ooit bedacht. Ontdoe je van vooroordelen,

de ingebeelde beelden. Wees alert van geest en

voel met gans je lichaam. Als niemand zozeer jezelf

kan je bij mensen zijn zoals ze werkelijk zijn.

 

Je kijkt naar de openheid of pijnlijkheid van ogen,

alleen de mond kan niet liegen. Je ziet de strakke

of verzachtende lijnen in het gelaat. Je leest

begrijpend de houdingen en verzettingen, rust

of ongedurigheid : summiere aanwijzingen.

 

Je kijkt naar de gedachten als naar een wolkenspel :

hoe boeiend, zo vluchtig. Besef hun voelbare

waterbronnen. Leg verbanden, bouw bruggen, slecht

muren rond dogma’s, ontluister idealen , ontsluier

t’ originele . Blijf dicht bij aarde en hemel.

 

Je kijkt naar het verleden als een inleiding op

het heden maar weet dat enkel NU geboorte kan

gebeuren : ontdaan van angstig verlangde bindingen

ontstaat hereniging, maar slechts door t’ vergeven

van t’ verleden kan de toekomst zich openbaren.

 

Je kijkt naar verbeelding zonder te fantaseren,

zoekt concretiserende metaforen; beschouwt

de oevers van zielevijvers, ontnevelt authentieke

gestalten, silhouetten van verlichte geesten;

opent inzichten gericht op ontbeelding.

 

Je kijkt naar de binnenkant van de lichamelijkheid

met de binnenkant van je lichamelijkheid,

blijft gebundeld in je onberoerde wortels, de

neutrale leegte. Je verstaat energieën, hoe

ze naar boven toe verharden, verzacht de bodem.

 

Je kijkt in t’ perspectief van de lege horizont,

Peil de obstakels. Beroer hen eerst tot bewegend,

ontroer hen dan tot stromend, onbedoeld herscheppend.

’t Doel is bewust Zijn: de rust in de beweging, die

glinsterende diepte, t’ witte water, rookloos vuur.

 

Weet dat elke mens kan zien wat werkelijk is, bij

vlagen, op toppen of in dalen; geloof in hun

geweten om te weten dat ze weten maar durf

confronteren; ontschuldig, leer onderscheiden wat

waar is in t’ onware; toon Liefde als een spiegel.

 

Zacht van hart en fel van blik kan je bij mensen zijn

zoals ze zijn, vertouwend in de hunkering van

hun ziel, de herinnering aan ’t prilste begin, toen

ze waren zoals ze zijn: onschuldig, ongemuurd.

heb die puurheid lief. Ben als niemand zozeer jezelf

en je zal mensen kennen als kinderen van God.

 

 

Gedicht van Luk Heyligen.

 

(GINA ) Over Potentiëlen, relaties en conflicten.pdf (32,9 kB)